-
1 kol demiri
желе́зная подпо́рка две́ри -
2 kol demiri
железная задвижка, железный засовİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > kol demiri
-
3 kol
1) рука́kolları arasına almak — обня́ть, заключи́ть в объя́тия
kol burmak или kol bükmek — а) скрути́ть ру́ки кому; б) побежда́ть, укроща́ть кого
kol değirmeni — ручна́я ме́льница
- ın koluna girmek — взять по́д ру́ку кого
kol işareti — нарука́вная повя́зка
kol kola — а) рука́ о́б ру́ку; б) по́д ру́ку
kol kola girmek — взя́ться по́д ру́ки
kol saati — ручны́е часы́
2) рука́в (платья)kol kapağı — манже́та, обшла́г
3) рука́в, прито́к (реки)deniz kolu — морско́й проли́в
4) ру́чка, рукоя́ткаbaskı kolu — тормозно́й рыча́г
telefon kolu — телефо́нная тру́бка
5) ветвь в разн. знач.; о́трасльağaç kolu — ветвь де́рева
ana kolu — родны́е со стороны́ ма́тери
demiryol kolu — железнодоро́жная ве́тка
endüstri kolu — о́трасль промы́шленности
ulaşan kollar — сходя́щиеся (скре́щивающиеся) пути́
6) отделе́ние, отде́л, се́кция7) засо́в, задви́жкаkol demiri — желе́зная задви́жка, желе́зный засо́в
8) коло́нна, отря́д; гру́ппа; кома́нда9) крыло́; флангsağ kol — пра́вый фланг, пра́вое крыло́
sol kol — ле́вый фланг, ле́вое крыло́
-
4 demir
железо; железный- beton demiri
- betonarme demiri
- çubuk demir
- dağıtma demiri
- dişi demir
- dökme demir
- dövme demir
- dövülmüş demir
- erkek demir
- esmer dökme demir
- germe demiri
- gemi demiri
- haddelenmiş demir
- hurda demir
- kalafat demiri
- kaynak demiri
- kol demiri
- köşebent demiri
- kulak demiri
- kütük demir
- L demiri
- lama demiri
- nervörlü betonarme demiri
- ocak demiri
- pik demir
- profil demir
- rende demiri
- sondaj demiri
- T demiri
- tevzi demiri
- U demiri
- üzengi demiri
- yarım yuvarlak demir
- yassı demir
- yumuşak demir
- yuvarlak demir
- Z demiriİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > demir
См. также в других словарях:
kol demiri — is. Bir kapıyı kapadıktan sonra dışarıdan açılmaması için arkasına vurulan demir destek Sonra kol demirinin usulca kaldırıldığını duyduk ve aralanan kapıdan içeriye süzüldük. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
kol — is., anat. 1) İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm 2) Vücudunun bu bölümünü saran bölümü Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu. O. C. Kaygılı 3) Makinelerde tutup çevirmeye,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
demir — is., kim. 1) Atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, yoğunluğu 7,8 olan, 1510 °C de eriyen, mavimtırak esmer renkte, özellikle çelik, döküm ve alaşımlar durumunda sanayide kullanılmaya en elverişli element (simgesi Fe) 2) sf. Bu elementten… … Çağatay Osmanlı Sözlük